Ich Bin Nicht Ich


Dziewiętnastoletni Bill Kaulitz w końcu po latach milczenia postanowił wyznać swoją miłość do własnego brata, Tom uznając to za kompletną bzdurę postanowił to przerwać i wyprowadzić się tymczasowo do ojca, do Norwegii. Bill strasznie to przeżywał, ale po miesiącu związał się z Adamem, który pochodził z Polski. Jednak okazuje się, że partner Billa nie jest kimś, za kogo się uważał, czego Bill nie może powiedzieć swojemu bratu, bo od tego zależy ich życie. Tom podczas pobytu za granicą przemyślał wszystko i zdał sobie sprawę, że kocha Billa i nic tego nie zmieni, postanowił jak najszybciej wrócić do Niemiec. Jednak Toma czekała niemiła niespodzianka, gdy przyjeżdża zastaje Billa w bardzo złym stanie, na dodatek odkrywa, że podczas jego nieobecności Bill zaczął mieć problemy z używkami. Odkąd wyjechał, młodszy brat zamknął się w sobie i nie chce z nim nawet rozmawiać.  Jakie sekrety skrywa Bill? Czy wybaczy starszemu bratu? Kim jest Adam i jaki wpływ ma na Billa?

1  2  3  4  5  6  7  8  9  10  11  12



Bill Kaulitz
Mam 19 lat, jestem wokalistą zespołu Tokio Hotel. Jestem miły, romantyczny i wrażliwy. Mam starszego o dziesięć minut bliźniaka - Toma, który mimo naszego wieku czuje się za mnie odpowiedzialny. Pilnuje mnie na każdym kroku. Mimo, że jest to czasem denerwujące czuję się przy nim bezpiecznie i nie lubię się z nim rozstawać.
Tom Kaulitz
Jestem gitarzystą zespołu Tokio Hotel. W przeciwieństwie do mojego brata jestem silny, czasem trochę chamski i do najmilszych osób to ja nie należę. Nie jestem jeszcze gotowy na stały związek, bardziej interesuje mnie kobieta na jedną noc, czego mój brat nie może zrozumieć. Jesteśmy zupełnie inni i różnimy się od siebie, ale to nie zmienia faktu, że bardzo się kochamy.

Adam Kowal
Mam 21 lat. Pochodzę z Polski, dokładniej z Warszawy. Przyjechałem do Niemiec w celu uzyskania lepszej pracy. Nie sądziłem, że zamieszkam obok Billa Kaulitza. Moje znajome nie raz zachwycały się Tokio Hotel, a Bill od zawsze mi się podobał. Postanowiłem wykorzystać sytuację i zapoznać się z nim. Wszystko dalej potoczyło się bardzo szybko - przyjaźń zamieniła się w związek... Mogę to wykorzystać.

Simone Kaulitz
Matka bliźniaków. Wiecznie pracująca, nie mająca na nic czasu. Zawsze jest zajęta i rzadko kiedy jest w domu - zazwyczaj nocuje o swojej siostry, która mieszka niedaleko miejsca pracy Pani Simone. Praktycznie nigdy nie spędza ona czasu ze swoimi dorosłymi już dziećmi.





4 komentarze:

  1. Marta Kaulitz8 marca 2016 00:30

    Odcinki 3, 4, 5, i 6 nie chcą działać i nie moge ich przeczytać. Pisze że ta strona w tym blogu nie istnieje. Da się coś z tym zrobić?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak, już działa jak należy :) Informuję tylko, że dopóki nie skończę poprawiać starszych części tego opowiadania, jeden odcinek zawsze będzie zapisany jako kopia robocza, więc do czasu, gdy nie skończę go poprawiać i nie wrzucę z powrotem na bloga nie będzie można go przeczytać. To tylko chwilowe i staram się to robić jak najszybciej. Zostało mi już tylko kilka rozdziałów, ale wbrew pozorom zwykłe poprawianie i niekiedy zmienianie toku wydarzeń nie jest takie szybkie czy łatwe i zajmuje sporo czasu. Już niedługo wszystko będzie poprawione, sprawdzone i gotowe do czytania :)

      Usuń
    2. Marta Kaulitz14 marca 2016 00:41

      Czyli kiedy mniej więcej ten odcinek będzie poprawiony? Bo jeśli jakiegoś jednego odcinka nie moge przeczytać to nie ma po co czytać tego opowiadania aż nie będzie gotowy. Lepiej zabrać sie za poprawianie tego jednego niż dodawanie nowych bo nie będzie wiadomo co sie w tym jednym odcinku działo i dalsze czytanie jest bez sensu. Więc moim zdaniem jeśli chcesz dodać kilka odcinków a potem ten jeden poprawić to lepiej wziąć sie za ten jeden a potem dodawać reszte bo tak jak mówiłam takie czytanie jest bez sensu.

      Usuń
    3. Na wstępie przepraszam, że odpisuję dopiero teraz. Eh, to nie takie łatwe, jak się wydaje, naprawdę. Poprawianie jednego rozdziału trwa dłużej niż pisanie dwóch. I tak dla jasności to poprawiam wszystkie odcinki, a nie tylko ten jeden. Robię to tak szybko, jak to tylko możliwe, ale zależy mi, żeby poprawić to, dobrze napisać i mieć to z głowy i zająć się kolejnymi rozdziałami. Całe opowiadanie jest zawieszone na czas wprowadzania poprawek, ale zapraszam do czytania pozostałych opowiadań na moim blogu :) Gdy tylko skończę (musicie być naprawdę cierpliwi) to dam Wam znać. Staram się bardzo. Zaczęłam pisać, jako co najwyżej amatorka i nie podoba mi się ani treść, ani styl pisania, nie pytajcie, po prostu chcę to zmienić, bo nie daje mi to spokoju. To mój wybór i dożę do dokończenia poprawek. Pozdrawiam.

      Usuń